Roemenië koud en nat

Uitersten, daar draait het hier in Roemenië om.

Liepen we eergisteren nog door het dorp Bran op de markt bij het kasteel van Dracula bij 32

graden naar wollen pantoffels te kijken, hadden we ze nu graag gehad met 13 graden en al 2 lange regendagen.

We staan nu op camping 'De oude Wilg' in een klein dorp in de buurt van de stad Sibiu.

Omdat de camper zo lekker droog is gebleven (door een zeil wat Ad over het dakraam heeft gespannen) blijven we vandaag voor het eerst deze reis 'thuis' in de Enjoy en maken het hier gezellig. Met een internetaansluiting die om de 2 minuten uitvalt, een stapel Nederlandse tijdschriften (die vorige vakantiegangers achterlieten) en een flesje bosvruchtenlikeur wat we als welkom kregen van de Nederlandse campingeigenaar moet dat lukken.

We zijn zojuist even de benen wezen strekken in het dorpje.

De lage gekleurde huisjes liggen aan een weg van goed asfalt en de zijstraten zijn van kiezels. Overal liggen grote koeievlaaien, als je daarin valt ben je nog niet jarig.

Verder lopen er grote groepen ganzen op straat en uiteraard de nooit afwezige honden.

We worden gegroet door de Roemenen en de Roma's die hier samen wonen.

In het plaatselijke winkeltje komt een van de alcohollisten van het dorp een grote fles bier uit de koelkast halen en laat hem van zattigheid meteen op de tegelvloer kapot vallen.

De eigenaar van het winkeltje, een aardige jongeman die goed Duits en Engels spreekt herkent ons van de boodschappen van gisteren, verontschuldigd zich en ruimt de scherven op. De 2 Duitse meisjes die vannacht in hun kleine tentje drijfnat zijn geworden besluiten s'middags maar om te vertrekken, hoe ze hier zijn gekomen weten we niet want er rijden geen treinen meer door dit dorp en een bus hebben we ook niet gezien.

Maar de barometer staat weer op zon dus morgen wordt het vast beter.

We zitten nu in de streek Transsylvanië. In de 11^e eeuw hebben de eerste kolonisten afkomstig uit Duitsland, Luxemburg en Vlaanderen zich hier gevestigd. Deze Saksen kwamen op uitnodiging van de toenmalige Hongaarse koning om de dreiging van de Mongolen, Turken en Tartaren aan de andere kant van de Karpaten te weerstaan.

Sinds die tijd zijn er in dit gebied 7 burchten gebouwd die uitgegroeid zijn tot de steden waar 'Siebenburgen' (de streek waar we nu zijn) zijn naam aan te danken heeft. Vrijwel elk dorp in dit Saksenland heeft een versterkte en ommuurde kerk: weerkerk, en een aantal boerenvestigingen waarbinnen de kolonisten zich veilig konden terugtrekken.

Veel lijkt er sindsdien niet veranderd. Over slingerende karrensporen rijden de bewoners nog steeds met paard en wagen naar hun akkers, al eeuwenlang. (tekst van de website van camping de oude Wilg)

De steden in deze omgeving zijn bijzonder mooi. We bezochten Brasov met zijn mooie plein en zwarte kathedraal (met een unieke collectie Ottomaanse tapijten die reizigers meebrachten uit de Oriënt) en Sinaia, een luftkuuroord waar de rijken prachtige huizen bouwden rond 1875. Het kasteel Peles van de Duitse Hohenzollerns is een van de mooiste kastelen die we ooit zagen. Dit was het zomerverblijf van koning Karel I van Roemenië, waar hij naar toe ging als de hitte in Boekarest hem teveel werd.

Boekarest slaan we over, we lazen dat er dagelijks in de hoofdstad 25 á 30 mensen in het ziekenhuis belanden door beetwonden van de straathonden.

Ad is al bijna gebeten van de week op een camping door een agressieve hond en we gingen toen maar gewapend met een bezemsteel naar de douche.

Gelukkig zijn bijna alle campings omheind en kunnen er geen honden, alcohollisten e.d. binnen. Tot zover Roemenië