Roemenië is een fantastisch vakantieland. Het heeft eigenlijk alles: stranden langs de Zwarte Zee, de Donaudelta met de enorme aantallen vogels, kastelen, orthodoxe kerkjes in authentieke dorpjes met houten huizen (waar nog een put in de achtertuin staan en veel huizen een fraai bewerkte houten poort hebben met daarin gebeeldhouwd het beroep en de namen van de bewoners) de Karpaten met donkere wouden (waarin nog beren, wolven en lynxen voorkomen) middeleeuwse steden en honderden kloosters.

We bezochten de Saksische stad Sibiu (een van de Siebenburgse steden) waar we een hotel namen omdat het alweer regende. Wel leuk om eens s avonds in een stad te zijn die prachtig verlicht is. We aten een van de varkensvleesspecialiteiten van de Roemenen in een prachtige kelder met een gezellig muziekje erbij. Als je geen zin hebt om in de regen naar je hotel te lopen neem je toch gewoon een taxi voor 1,50 euro.

We reden een heel aparte route door het heuvellandschap van de Karpaten (de natuur is prachtig groen dus regen is hier genoeg gevallen). Piepkleine plaatsjes, eigenlijk een hele rij gekleurde lage huizen langs de weg zonder trottoir dus als het regent wordt het een grote modderpoel. Mosna, Richis en Biertan allemaal dorpjes met een weerkerk. Biertan had een weerkerk boven op de berg die leek op een kasteel heel uniek.

Volgens de gids moest Sighisoara het mooiste plaatsje zijn van allemaal, ook weer boven op een berg zodat de bewoners in de middeleeuwen hun vijanden al van verre konden zien aankomen en er is wat afgevochten hier....

Van Sighisoara reden we over slechte wegen en passeerden overal wagens getrokken door paarden met daarop Romafamilies met pa op de bok met een grote zwarte hoed en ma in felgekleurde soms zelfs neonkleurige kleding. De kinderen altijd vrolijk en zwaaiend. (paarden zien er goed uithier!)

Tot nu toe nog iedere avond overnacht op een camping, die zijn hier voldoende in Roemenië, vaak van Nederlanders die hier na de hulpverlening in de 90er jaren zijn blijven hangen.

Prachtig was ook de plaats Sovata, een kuuroord tussen meren met geneeskrachtig water.

Geweldige plek als het warm is, overal oude bomen en terrassen gemaakt aan het meer waar je kunt zwemmen en zonnen. In dit dorp staan nog houten villa's uit het begin van de vorige eeuw, veel ervan zijn omgebouwd tot pension.

We reden door de Bicazkloof met steile rotswanden zo hoog als je kon kijken. Overal waren stukken van de zijkanten van de weg langs de rivier weggeslagen door de overvloedige regenval.

We zijn nu aangekomen in de streek Bucowina tegen de grens van de Oekraïne (wat klinkt dat verweg) Deze streek is bekend om zijn honderden kloosters die allemaal bewoond zijn. Tijdens het Communische tijdperk was het bewonen van kloosters verboden, maar nu zijn er overal weer kleine kloostergemeenschappen die leven van landbouw, handwerk en toerisme.

Rijden in Roemenië is een verhaal apart, je moet hier behoorlijk uitkijken voor Dacia's, oude Roemeense auto's die haast niet voorruit komen, Mercedes en BMW die altijd willen inhalen ook bij doorgetrokken strepen en onoverzichtelijke bochten. Verder spoorwegovergangen die de ene keer niet meer gebruikt worden en de andere keer onbewaakt zijn, en komt er ineens een trein aantoeteren. Gelukkig mag je hier geen druppel alcohol nuttigen voor je gaat rijden...

Ook hier weer overal paard en wagens met hout volgeladen. Voor de huizen liggen dikke boomstammen en overal hoor je motorzagen die de boomstammen vast kleinmaken voor de komende winter. De centrale verwarming is hier houtgestookt. Of de natuur het aantal bomen wat hier gekapt wordt kan bijbenen vragen wij ons af, er worden nl. geen nieuwe bomen aanplant.

De temperatuur in de winter kan hier tot 40 gr. onder nul dalen, volgens ons is de winter al begonnen.

Volgens de statistieken is september de droogste maand van het jaar maar het is nu 10 graden en het regent iedere dag. Dikke wolken hangen tegen de bergen, het zou nu 23 gr moeten zijn en het is zo zonde van de prachtige vergezichten want alles zit potdicht.

We hebben ons alvast voorbereid op de komende koude tijd. We hebben een dubbele deken van schapenwol op de markt gekocht, verder pantoffels en een elektrisch kacheltje.

Stroom hebben we op de camping altijd, de gasflessen kunnen we pas weer vullen in Hongarije.

Rond 1 oktober hopen we weer in Nederland te zijn.

Op 20 oktober vliegen we naar Vancouver waar we de winter doorbrengen in een huis van Canadezen die een wereldreis gaan maken, maar daarover later meer.