Dat hoor je iedereen zeggen. Mensen zijn blij als je hun land bezoekt, alleen jammer

dat bijna niemand Engels spreekt. Kinderen krijgen vanaf hun 6^e jaar al Engels op school,

Maar verder dan yes en no komen ze niet.

Het valt dan ook niet mee om te communiceren en lezen gaat ook niet.

Gelukkig staan de meeste plaatsnamen zowel in het Arabisch als in het Engels aangegeven anders wordt het moeilijk rijden.

We hebben heerlijk een paar dagen op de camping van de Belgische Christel gestaan. (samen met nog een stel Brabanders en een Vlaams stel)

Oase van rust en een schone douche en wc. Zij woont hier al 5 jaar en heeft samen met haar Syrische man een zoontje: Zacharias een dreumes die het erg leuk vond om bij ons te zitten.

Christel komt compleet in haar djeballa en met hoofddoek regelmatig 'buurten'.

Met een busje gingen wij naar Aleppo, de 2^e stad van Syrië na Damascus.

Ongeveer een half uur scheurde het busje met een enorme snelheid door de buitenwijken.

Aleppo ligt in noord Syrië, het is een kruispunt in het Midden-Oosten waar je altijd langs komt of je nou naar Istanbul gaat Mekka of Damascus.

De stad heeft een enorme uitgebreide geschiedenis. Ongelofelijk wat hier al is afgevochten in de voorbije duizenden jaren. ( Assyriers, Babyloniers, Perzen, Alexander de Grote, Grieken, Romeinen, Ottomanen, Mammelukken enz.

In de stad is erg veel te zien, wij zijn dan ook enkele dagen gebleven.

Het centrum van de stad bestaat uit een gigantische citadel die in tegenstelling tot andere steden nog helemaal intact is. De ingang bestaat uit drie poorten en als de vijand het zover heeft gebracht krijgt hij na de derde poort nog eens een lading kokende pek over zich heen.

Het is dan ook nog nooit een vijand gelukt om dit fort te veroveren.

Om de citadel heen liggen allemaal prachtige gebouwen en de soukh die nog helemaal orgineel is. In de soukh wordt van alles verkocht van shawls tot tapijten en van vlees tot

zeep die hier wordt gemaakt van o.a. olijfolie. Ook heerlijk snoep nougat en marsepein.

Ook allerlei soorten noten, dadels, gedroogde abrikozen enz.

Tegenover de poort van de Citadel liggen prachtige terrassen waar je heerlijk vers sap kunt

drinken en een waterpijp kunt roken.

Je kunt uren kijken naar de mannen in spijkerbroek en hemd met hun vrouwen die van top

tot teen in zwart gekleed en gesluierd zijn. De nikap is hier erg populair. Bij de meeste zie je zelfs hun ogen niet.

Ook zie je heel veel groepjes vrouwen die gezellig gaan winkelen, vaak met hun kinderen erbij en druk praatend achter hun sluiers.

Zelfs in restaurants eten ze vaak met hun sluier nog half over hun gezicht.

In de stad wonen behalve vele Moslims ook Armeniërs die hier in 1915 heen gevlucht zijn

tijdens de genocide en hier nu vrij welgesteld zijn. We hebben een wandeling gemaakt door de Armeense wijk en hun kerk bezocht (christelijk) evenals de Grieks orthodoxen die hier ook vertegenwoordigd zijn.

Internetcafe's vinden valt nog niet mee, ook al stimuleert de koning internet, hierin is hij erg voorruitstrevend. Om je foto's op de site te krijgen met een Arabisch toetsenbord in het half donker lukt niet echt. Ad kan met z'n antenne ook geen illegale site vinden want niemand

heeft hier internet, de mensen zijn blij dat ze hier te eten hebben.