In zuid Syrië bezochten we een aantal plaatsjes die eens niet islamitisch waren

maar christelijk. Maaloula, het mooiste dorp van Syrië volgens de gids ligt prachtig

tegen de rotswanden. Hier wordt nog de taal van Jesus in 2 dorpen gesproken, het Aramees en hier wordt Maria vereerd, de moeder van Jesus.

We klommen omhoog naar het klooster van de heilige Thecla, wat een schitterend kerkje had met (te)veel kroomluchters en iconen en nog een aantal andere kloosters in de bergen die allemaal toegankelijk zijn.

De zusters zullen de toeristen wel eens meer dan beu zijn als ze met bussen tegelijk aangevoerd worden. Gelukkig zijn wij de drukte steeds voor.

In het klooster van Seydnaya hing een hele devote sfeer. In een piepklein kamertje achter de kapel stond een zuster (geheel in zwart gekleed) te roeren in een keteltje met heilige olie.

Bij haar kun je een bedragje doneren. Zij doopt dan een watje in de heilige olie dat in een plastic zakje gaat. Zij noteert de wens van de persoon in een gebedenboek en klaar is kees.

Het watje draag je onder je kleding en dan maar hopen dat de zusters voor je gaan bidden zodat je wens in vervulling gaat.

Het kamertje hing vol met zilveren armpjes en beentjes en andere voorwerpen van zilver die

uit dankbaarheid werden geschonken. Lijkt wel een beetje op O.L.V. ter Eik in Meerveldhoven. De mensen in het kamertje waren zeer onder de indruk en er waren er zelfs enkelen die huilden.