We zijn vrij snel van noord naar zuid Jordanië gereden over de highway.

Dit had diverse redenen, aangezien het zuiden erg warm wordt is het slim om dat eerst te bezoeken. Verder als je terugrijdt van zuid naar noord heb je de zon in je rug, wat prettig rijdt.

Dus we reden ongeveer 400 km naar Aqaba, de meest zuidelijk gelegen stad van Jordanië aan de Rode zee. Geen onaardige stad met een boulevard, waar de plaatselijke bevolking

flaneert. Veel hotels en restaurants, een soukh en veel shops.

Ook niet onbelangrijk de alcohol in Aqaba is belastingvrij, dus Ad heeft met spoed de koelkast gevuld met Efes (Turks) bier. Het prijsniveau hier in Jordanië is vergelijkbaar met Nederland. Er is alleen weinig te krijgen. Alleen kleine supermarktjes met het hoognodige.

Als ik zelf kook is er dan ook veel fantasie nodig om steeds met vrijwel dezelfde ingrediënten een lekkere maaltijd klaar te maken.

Ongeveer 12 km buiten Aqaba en 10 km van Saoudi Arabie vonden we een leuk backpackershotel met een gezellige sfeer. Er was hier ook een terrein voor kampeerders,

dus hier parkeerden we de Enjoy.

Leuk contact met mensen van diverse pluimage, Oostenrijkers die hier ieder jaar een maand gaan staan. Een Duits stel wat heel west, zuid en oost Afrika had bereist met hun truck, motorrijders met kleine tentjes uit Duitsland en heel veel Nederlanders die gewoon met het vliegtuig naar Amman kwamen voor een strandvakantie. Het is meivakantie dus we zien momenteel erg veel Nederlanders.

Tegenover het hotel lag een kilometers lang koraalrif waar wij uren hebben gesnorkeld,

Prachtig en lang niet zo beschadigd als de riffen van de Rode zee in Egypte.

Aan de overkant van Aqaba ligt Eilat, de badplaats van Israel.

s'Nachts ging het gigantisch hard waaien aan zee, zomaar uit het niets enorme windvlagen.

Ook erg warm, de 38 graden werd wel gehaald.

De volgende highlight was Wadi Rum, de schitterende woestijn van Jordanië.

Het grootste gedeelte van de Wadi Rum is een National Park, dus beschermd gebied.

Je koopt een entreebewijs en als je een 4x4 hebt mag je zelf rijden in het park en kamperen.

Dit hebben wij dus niet en het is ook gevaarlijk om alleen in de woestijn te rijden want je

vind je weg niet en alles lijkt op elkaar. Ad wou toch even weten of de Enjoy ook in mul zand kan rijden, helaas dus niet......vast. Oprijplaten uit de wagen en hup meteen weer los.

Weten we dat ook weer.

Wij kampeerden achter het Resthouse en maakten 2 schitterende tochten met een Toyota Landcruiser met een Bedoeïen als chauffeur en gids. Deze jongeman kende de woestijn op zijn duimpje en bracht ons naar alle mooie plekken van de Wadi Rum.

Hij is geboren in de woestijn, maar woont nu zoals de meeste Bedoeïenen in het dorpje Rum en leeft van het toerisme. Er wonen nog wel Bedoeienen in de woestijn in tenten, maar ook veel hebben hun tent geruild voor een huis van steen.

Er zijn ook vele kampen in de woestijn, waar je als toerist een tent krijgt als slaapplaats en

maaltijden krijgt rond het kampvuur bij de Bedoeïenen. Je gaat dan in groepjes van 6 in een open bakkie de woestijn in.

Wij vonden de woestijn machtig mooi, zoveel kleuren en vormen van zand en gebergte, is met geen andere woestijn te vergelijken. We zijn hier 3 nachten gebleven, toen weer vertrokken want de hitte en de muggen werden ons teveel.

Van hieruit naar Petra, in het volgende verhaal meer...

De foto's van de highlights houden jullie van ons tegoed!