Na 16 luie dagen op camping Marti in Sinop wordt het tijd voor wat actie.

We rijden langs de grillige maar o zo mooie kust van de Zwarte Zee.

Dit is zonder meer de mooiste etappe van deze kust tot nu toe. Schitterend groene bergen, af en toe lijkt het wel een regenwoud wat je ziet.

Alles groeit hier uitbundig op de vruchtbare grond.

Aan de andere kant de zee en op de smalle weg probeert Ad de Enjoy over de haarspeldbochten te manoeuvreren wat hem uitstekend lukt.

We kampeerden bij een restaurant een paar meter van de zee en s'nachts breekt er een onweer uit boven zee wat je nog nooit hebt gezien, ongelofelijk.

Ad heeft uren op het trapje zitten kijken, leek wel een uitzending van Discovery.

Ik (AM) ben nooit bang voor onweer maar dit duurde de hele nacht.

De volgende avond hadden we een van de leukste wildkampeerplaatsen van de hele reis

in Cile in de haven. Bij gebrek aan stroom voor de koelkast bindt Ad de flesjes Ephes bier aan een touwtje en hangt ze in het water (zie foto)

Zoals gewoonlijk trekt de Enjoy weer veel kijkers (altijd mannen) de eerste vraag is altijd :

'Wat kost zoiets nou?'

.

We rijden het binnenland in waar het donkere groen van de hoge dennen wordt afgewisseld met lichtgroen eikenblad.

Water voor de Enjoy is nooit een probleem, elke paar kilometer is er een watertappunt langs de weg waar je zoveel fris bergwater kunt tappen als je wilt.

We komen aan in het oude stadje Safranbolu wat sinds een jaar of tien op de lijst staat van beschermde stadsgezichten van UNESCO.

Prachtige 18 en 19^e eeuwse houten huizen (soort vakwerk) moskeeën, karavanserai, hamman, koperslagerijen en heel veel winkeltjes voor toeristen.

Het plaatsje is nog geheel zoals het vroeger was, alleen wel erg toeristisch.

We slapen achter een oude school (idee van een aardige politieman)

Volgens de reisgids is een bezoek aan het plaatsje Yoruk een must na de drukte in Safranbolu.

Het kost heel wat moeite om het te vinden want hier staan die piepkleine plaatsjes vaak maar aan een kant van de weg aangegeven, ja en als je dan net van de andere kant komt....

Was een plaatje..klein en authentiek, zelfs de bewoners waren fotogeniek.

Oude kromlopende vrouwtjes en oude mannetjes die met hun enige koe gaan wandelen.

Ik ben zo vrij geweest ze te fotograferen, want van zulke plaatjes gaat een fotograaf watertanden. Normaal vraag ik altijd of ze het goedvinden, maar vrouwen willen niet op de foto dus draaien ze vaak meteen weg als ze een camera zien.

2 huizen waren ingericht als museum en er was nog een oude wasplaats waar vroeger de

vrouwen met hun was de berg opsjouwden, vuur stookten voor warm water, de was op de grote steen sloegen met takken en dan op het veldje lieten drogen.

Wij kampeerden op het otopark tegenover een eeuwenoud kerkhof, dus lekker rustig.

Terug aan de kust vonden wij zowaar een camping naast een pension.

In het pension logeerden op dat moment 6 jonge streng Islamitische gezinnen met hun kids.

Zij hadden het hele pension afgehuurd en zo konden wij eens van dichtbij gadeslaan wat zij zoal uitspoken.

Er is een duidelijke scheiding tussen de mannen en de vrouwen.

s'morgens komen ze pas rond 11 uur naar beneden zodat het dan lekker stil is.

Dan gaan ze na het ontbijt naar het strand (de vrouwen en de kids) in hun zwarte 'regenjas'

en sjaal op het hoofd. Wij waren uiteraard zeer benieuwd of die jas nou uit zou gaan want al wordt het 40 graden de jas blijft aan.

Na tig keer te hebben rondgekeken gaan een voor een de zwarte jassen uit.

Ja en wat eronder zit..... een soort tuniekpak met lange mouwen en lange broek in felle kleuren en met een bijpassend mutsje. Zo gaan ze te water spelend met de kids.

De mannen spelen de hele dag een spelletje of gaan met de auto weg.

Na het avondeten (10 u) gaan de mannen hier vlak voor de Enjoy bidden op een matje zoals goede moslims betaamd.

Dan komt bij de dames de dubbele theepot op tafel en de eeuwige zonnepitten en gaan ze tot s'nachts door met theedrinken en schilletjes uitspugen.

Dat duurde zo een hele week. Toen vertrokken de families en kwamen er moderne Turken in zonnejurk en hotpants, dus afwisseling genoeg.

Lezen is hier trouwens niet erg gebruikelijk.

Hooguit de roddelkrant en daar blijft het bij.

De meeste mensen zitten rond te kijken (Turken zijn erg nieuwsgierig) drinken thee en kletsen.